Խարապա էր Տաշվան- թափեն,
Բլել էր ձներու շափեն,
Աղջիկները մանչ կխաբեն,
Շորորա, թառլան, շորորա։
Աղբրի առաջն էր առու,
Ցարս ընկավ ինձեն հեռու,
Պաքմ տվեց տեյի հերու, -
Շորորա, թառլան, շորորա։
Անուշ էր աղբրի ջուրը,
Ելա կայնա բակի դուռը,
Խաբար տարավ պզտի քուրը,
Շորորա, թառլան, շորորա։