Փոփոխամիտ–մարդու համար լացն ու խնդալը մեկ է,
Թերի է գործի գնում, գնալն ու մնալը մեկ է.
Ճշմարիտ, հաստատամիտ մարդը կըպահե խոսքը սուրբ
Դյուրահավանի փտած խոսք տալն ու զղջալը մեկ է։
Եթե երեսին էլ թքես պետքը չէ խայտառակին,
Ձայն չի հանում, ծիծաղում է, նայում է յուր վաստակին,
Ամենայն մի ցած միջոցով հասնում է նպատակին,
Պատվազուրկի աչքերուն անկալն ու ժուժկալը, մեկ է:
Առածը կարդարանա, երթ որ տեղը կուգա նրան,—
Ձրիակեր խևիկը շատ սիրահար է հարսնետան,
Քաղցած իշուն գարու հորը դրախտ է եդեմական
Հոգին այնտեղ տալ կուզե, ննջելն ու ժաժ գալը մեկ է:
Չըհավատաս, Ջիվանի, նրա տված խոսքը սուտ է,
Սնապարծի շինած տունը հիմք չունի, շատ խախուտ է,
Վազի էլ զուր, կանգնի էլ զուր, տիրոջը անօգուտ է,
Որս չը բռնող բարակի կաղալն ու խաղալը մեկ է:
1901
Աղբյուրներ: http://www.armenianhouse.org/jivani/qnar/; Ջիվանու քնարը (Հայպետհրատ 1959)