Դու դրախտի փերի, սիրովդ եմ ապրում,
Քեզնից սեր առնել, միշտ եմ փափագում,
Անքուն, անդադար, ես քեզ եմ կանչում,
Ոտքիդ տեղերն են ծաղկում, կանաչում:
Երկնային հրեշտակ դու իմ երազն ես,
Քեզնով եմ ապրում, սրտիս մուրազն ես,
Ծառերը ծաղկում են տարին մեկ անգամ,
Բայց դու գարունն ես՝ հավերժ անթառամ:
Անցնում են կյանքիս, ջահել օրերը,
Պայծառ է մնում քո ազնիվ սերը,
Ես քո սիրածն եմ, ինձ մի՛ չարչարի,
Եկ, կյանքիս կյանք բեր, քո սրտով բարի:
Երկնային հրեշտակ դու իմ երազն ես,
Քեզնով եմ ապրում, սրտիս մուրազն ես,
Ծառերը ծաղկում են տարին մեկ անգամ,
Բայց դու գարունն ես՝ հավերժ անթառամ:
Աշխարհն է ծաղկում քո մի ծիծաղից,
Միայն Աշոտիս դու տվիր թախիծ,
Թևերիդ մատաղ, մի զմրուխտ ղուշ ես,
Դու գիշեր չունես, միշտ արշալույս ես:
Երկնային հրեշտակ դու իմ երազն ես,
Քեզնով եմ ապրում, սրտիս մուրազն ես,
Ծառերը ծաղկում են տարին մեկ անգամ,
Բայց դու գարունն ես՝ հավերժ անթառամ: