Ամբողջ մարդկության մտքից թև առավ,
Երբ խաղաղության աղավնին թռավ,
Խավարին ճնշող վառ արև դառավ,
Շողաց լույսերով, խրախույսներով,
Անզոր անճարին լցրեց հույսերով։
Այս կոչն է հատուկ ազգերին համայն,
Ողջ աշխարհով մեկ տվին սիրտ ու ձայն,
Էս երկրի վրա ընդարձակ ու լայն
Թող ծաղկի բարով հաշտության սիրով,
Թող ապրեն մարդիկ խաղաղ, անխռով։
Կռվում քանդվողը մեռնողի տունն է,
Կյանքից էլ թանկը խաղաղությունն է,
Այս կոչը կայուն աշխարհի սյունն է,
Երգի՛ր անսասան, Հավասի՛ գուսան,
Թող հնչի սերը սուրբ խաղաղության։