Հայի մոտ հայ է, թուրքի մոտը թուրք,
Բախտախնդիր, քծնող, հացկատակ մարդը.
Ոչ մի հաստատության նա չի տալիս տուրք,
Ձրիակեր ցեց է այդ տեսակ մարդը։
Աչք կտնկե երկրագործի արորին,
Խլում է գեղջուկի եզը և ջորին.
Գռում, գռփում, կողոպտում է անզորին,
Ջոկ պարապմունք չունի ավազակ մարդը։
Ջիվան, միմոսի պես միշտ անում է խաղ.
Երկու երեսանի արուէգ ճիվաղ,
Ծնվածին օրորոց, մեռածին դագաղ
Պատրաստ է լինելու երկգունակ մարդը։
1904
Աղբյուրներ: http://www.armenianhouse.org/jivani/qnar/; Ջիվանու քնարը (Հայպետհրատ 1959)