Օրն էր ուրբաթ,
Լուս ի շաբաթ,
Գյաշտ էրիր ենք Մալաքյավեն.
Թղթիկ մ՚եկավ Ջզիրու քաղքեն,
Առան, բերին Մալաքյավեն,
Տվին ի ձեռ Մոկաց Միրզեն։
Հազար ափսո՜ս Մոկաց Միրզեն։
Առեց, կարդաց,
Քաղցրիկ լեզվին էրավ Մազգեն,
Շլեց աչքեր, կախեց չանեն,
Քաղավ գույն կարմիր երեսեն։
Հազար ափսո՜ս Մոկաց Միրզեն։
Կանչեց, ասաց
Յուր մշակին․
— Դո՛ւս քաշի Բոզ-Բեդավին,
Վրա դրեք թամք սադաֆին,
Սաֆար կերթամ չուր Ջզիրեն։
Հազար ափսո՜ս Մոկաց Միրզեն։