Կոկոն վարդերի նման
Բացվում ես դու անպայման,
Քեզ համար շատ սոխակներ
Գիշեր-ցերեկ կըողբան։

Արևի պես փայլում ես,
Մատաղ սրտեր այրում ես,
Ով քեզ սրտով է սիրում,
Նրան էլ տոչորում ես։

Երկու աստղեր երկնային
Ցոլում են քո լույս դեմքին,
Աղեղ ունքերիդ տակին,
Շանթահարում իմ սրտին։