Առանձին ենք, չի խանգարում ոչ ոք մեզ,
Միայնակ ենք` երկու անհայտ աստղի պես:
Շատ չի տրվում մի այսպիսի բախտ ու հույս,
Եկ այս գիշեր արթուն մնանք մինչև լույս:
 
Անհնար է` քեզ մոտ երկար համբերել,
Ուզում եմ քեզ ոտից-գլուխ համբուրել,
Իմ հոգու մեջ կա մի մաքո՜ւր-մաքո՜ւր հույզ,
Եկ այս գիշեր արթուն մնանք մինչև լույս:
 
Կյանքն անցնում է այնքան լարված ու արագ,
Որ չի մնում երջանկության ժամանակ:
Կա հավե՜րժ նինջ` մութ գիշերում այն մյուս...
Եկ այս գիշեր արթուն մնանք մինչև լույս: