Թշվառ պանդուխտ, հայրենիքիդ արա այց,
Օտարներու մոտը վերքիդ չկա դեղ,
Հայրենիքից հեռանալը ցավ չէ, բայց
Երախտավոր հայրեր, մայրեր կան այնտեղ։

Մայրենի երկիրը ծնող է հատուկ,
Առանց նորան մարդն է ինչպես որբ մանուկ,
Թեև կապրի իրավ, բայց իբրև թզուկ,
Մորից խլված գառը չի լինի ուժեղ։

Ջիվանի, քեզ նման տկար պանդուխտը
Անգործ ման է գալիս, շվար պանդուխտը,
Հայրենիքից հեռու օտար պանդուխտը,
Վիզը ծուռն է, ոտքերը կաղ, ձեռքը խեղ։