Աշուղ, ժողովրդի համար խաղ ասա՛,
Միշտ գովերգիր, սրտանց երգ ու տաղ ասա՛,
Լավին խնդա, ցավին ա՜խ ու վա՜խ ասա՛,
Լացի հետ լաց, հացին լի, ուրախ ասա՛։
Ցանող - հնձողներին բարին կամեցի՛ր
Գնա արտվորի հետ բարեկամացի՛ր,
Ժողովրդի չարն ու բարին իմացի՛ր,
Նրա համար սրտի խոսք ու խաղ ասա՛։
Ուր ժողովուրդ չկա, սազը ո՞ւմ է պետք,
Խնդությունը, խաղը, տաղը ո՞ւմ է պետք,
Թիֆիլի, չորացած բաղը ո՞ւմ է պետք,
Անիմաստ երգչին միշտ ավազ ասա։