Ցնծությամբ լցվեց այսօր տունը մեր,
Այսպես մի օր էլ ամենքին լիներ,
Ստացա նամակ՝ մեծ ավետաբեր,
Խնդությամբ բացի, կարդալով լացի.
Երգելով մնացի՝ գալու է յարս։
էն արյան դաշտից, մարտերից երկար,
Եկան վատ լուրեր, բոթեր անհամար,
Թափել է արյուն հայրենյաց համար
Ասպետ ասլանս, վիրավոր ջանս,
Արծիվ թառլանս, գալու է յարս։
Անցել էր արդեն տարին բոլորակ,
Որ չէի ստացել ո՛չ լուր, ո՛չ նամակ։
Խոցված էր սիրտս անսուր, անդանակ.
Երգեց Հավասին՝ ցնծաց իմ հոգին,
Մեռնեմ էն ճամփին, գալու է յարս։