Սպիտակ այտերիդ սև-սև կամարներ,
Այդ սևուկ խալերիդ ո՞վ մատաղ լինի,
Ամբողջ աշխարհում չկա նմանդ,
Այդ դեմքիդ, մազերիդ, ո՞վ մատաղ լինի։
Սուլթան - Սուլեյմանն էլ զրկվեց իր թախտից,
Ձեռք քաշեց յարից, ժպտացող բախտից,
Սոխակները այգում երգում են նորից,
Այդ լեզվիդ, բառերիդ ո՞վ մատաղ լինի։
Ֆիրաղին եմ, յարիս գովել եմ իմ սազով,
Տարվել եմ ես ինձ գերող նրա վարքով,
Քրտինքս սրբեց նա ալ թաշկինակով,
Այդ նազուկ ձեռքերիդ ո՞վ մատաղ լինի։