Ամպերը հեզ, հյուր կգան քեզ երամ-երամ,
Բարև կտան, կխոնարհվեն, երամ-երամ,
Գոհար արցունք, շաղ կշաղեն երամ-երամ,
Խուստուփա սար:
Անուշ սերս սառնաղբյուրիդ մոտ է նորել,
Ուխտավորի աղոթքների հետ է նորել:
	Գագաթիդ եղնիկը,
	Խաչազարդ լեռնիկը,
	Կապուտակ երկինքը,
	Բույր դարձան իմ հոգուն,
	Հուր դարձան իմ հոգուն,
	Հույզ դարձան իմ հոգուն,
	Շողակ ես դու:

Որքան սարվոր դեպ քեզ կուգան բույրդ առած,
Օրհնանք կտան ու կգնան բույրդ առած,
Հովեր կիջնեն տաք ձորերին բույրդ առած,
Խուստուփա սար:
Անուշ սերս լուսնեղջյուրիդ հետ է նորել,
Ու ծիր կաթին գոտի կապած սեր է խորհել:

Իմ առաջին սրինգն առած քո կատարին,
Ես մի փոքրիկ սարվոր դառա քո կատարին,
Առաջինը աշխարհ տեսա քո կատարից,
Խուստուփա սար:
Անուշ սերս կանչող զանգ է անհունիդ պես,
Չարին հաղթող Ծավի արծիվ Հունանիդ պես:

Աշոտն ասաց մեծ պապերի հետքերն էնտեղ,
Դավիթ Բեկի, Մխիթարի գործերն էնտեղ,
Երկնասլաց, հայրենապահ բերդերն էնտեղ,
Խուստուփա սար:
Անուշ սերս վեհացել է բաձունքիդ պես.
Դարի ակունք, երգի ակունք, օրհնում եմ քեզ:
	Գագաթիդ եղնիկը,
	Խաչազարդ լեռնիկը,
	Կապուտակ երկինքը,
	Բույր դարձան իմ հոգուն,
	Հուր դարձան իմ հոգուն,
	Հույզ դարձան իմ հոգուն,
	Շողակ ես դու: