Գարունդ անցել է աշնան պտոււղ ես,
Բայց նոր ես երևում, դեռ լավ ես, ծաղիկ,
Միամիտն հենց գիտե գարնան պտուղ է,
Չէ հասկացել ներկած կտավ ես, ծաղիկ:

Պարտիզպանը միշտ մոտդ հարկավոր է,
Որ քեզ հսկե, բնությանդ սովոր է,
Թեև գույնդ լավ է, տերևդ չոր է,
Ձեռք դիպավ, կըփշրիս, պառավ ես, ծաղիկ:

Թարմությունդ վաճառել ես, սն երես,
Ի՞նչպես քեզի առնեմ, սրտով սիրեմ ես,
Ինձ ասում ես վարդն եմ, բայց դու վարդը չես,
Հոտ չունիս, առնողիդ մեծ ցավ ես, ծաղիկ։