Հոգի որսացողները
Խոսք: Ջիվանի (Սերովբե (Սերոբ) Ստեփանի Բենկոյան (Լևոնյան))
Երաժշտություն: Ջիվանի (Սերովբե (Սերոբ) Ստեփանի Բենկոյան (Լևոնյան))
Մարդու և կնոջ մեջ որոմ ցանողը
Երկնքից աքսորված Բելիարն է մոլոր,
Մարդ ունեցող կնոջ ճամփուց հանողը
Եվային հանդիպող օձն է թունավոր։
Սուրբ գրոց խոսքերով ամեն այր ու կին
Ասված է, որ պիտի լինեն մեկ մարմին,
Սրբազան միության մեջ մտնող անձին
Ինձ հարցանեն՝ կախաղան է հարկավոր։
Համայնքի ցեց է մարդն անբարոյական.
Պետք է ընտանիքից վանել դուրս նորան.
Գնդակով սպանել որպես մի գազան,
Եվ դիակը անել մինչ հազար կտոր։
Ջիվանի, վատ հոգին վատ է յուր ցեղից,
Մաքրություն չի դուրս գալ անասնամեղից
Այդպես մարդը պիտ վերնա մեջտեղից
Շատին կվարակե որպես կեղտոտ բոր։
Աղբյուրներ: http://www.armenianhouse.org/jivani/qnar/; Ջիվանու քնարը (Հայպետհրատ 1959)