Այս երազկոտ աշխարհում լայնարձակ՝
Լավությունն է մնում, ով մարդիկ,
Չէ՞ որ կյանքն է այս աշխարհից անցողիկ,
Լավությունը թող աշխարհին ու գնա։

Էն չար մարդը ի՞նչ է տարել մի օգուտ՝
Էս շեն աշխարհից իր սրտով անգութ,
Կհայտնվեն նոր մանուկներ, նոր սերունդ,
Լավությունը թող սերնդիդ ու գնա։