Հայրենիքից դուրս եմ եկել ես այսօր
Ամբողջ ճամփես անձրև թափվեց, ինչ անեմ,
Տամալայում երեք աղջիկ ես տեսա,
Սայթաքեցի, թևս ցավեց, ի՞նչ անեմ։
Մեկը անզուսպ, չափը չգիտեր բերանի,
Աթարից սև, չտեսնեի, երանի,
Մի խոսք ասաց, խիստ ցավեցի նրանից,
Սրտիս վրա կրակ դրեց, ի՞նչ անեմ։
Մեկը ձեռքին մի մաղ ուներ սազելի,
Ինքը հրեշտակ, մահիլ եղա մազերին,
Նա ինձ խղճաց ափսոսաց նազելին,
Քաղցր լեզվով ինձ փայփայեց, ի՞նչ անեմ։
Ես ձեզ տեսա խելառ-խելոք վարմունքով,
Ճամփես շաղվեց զարդարանքի ծաղկունքով,
Սիրտ եք դաղում խումար ու սև աչքունքով,
Դարդ ու ցավը մեջքս ծռեց, ի՞նչ անեմ։
Անունս Մաթին է, մի աշուղ եմ ես,
Լսեցեք թե ինչ ասելիք ունեմ ձեզ՝
Եղեք համեստ, ամոթխած ու հեռատես,
Ձեր վարմունքը հոգիս հանեց, ի՞նչ անեմ։