Օտարության մեջը մաշեց իր կյանքը,
Թերի մնաց սրտի իղձն ու բաղձանքը,
Չի վերջանա հոգի հանող տանջանքը,
Օտար երկրում տխուր, տրտում, ախպեր ջան,
Իմ տանջալի, իմ անխնդում, ախպեր ջան։

Շատ վաղուց է նամակ չի գա, լուր չի գա,
Նամակն ուշանալը սրտիս դուր չի գա,
Ախպերասեր, կարոտ աչքիս քուն չի գա,
Կարոտդ հուր, ա՛խ ուր ես, ուր, ախպեր ջան,
Անմահական անուշ աղբյուր, ախպեր ջան։

Կինը որ կա օտար մարդու աղջիկ է,
Որդին որ կա, արհեստական ծաղիկ է,
Իսկ ախպերը անուշ կյանքի մասնիկ է,
Կյանքի կտոր, հոգուս հատոր, ախպեր ջան,
Ինձ թողել ես խեղճ ու մոլոր, ախպեր ջան։

Դու Հավասի, ախպեր կանչիր երգերով,
Սիրտդ լիքն է կարոտալի վերքերով,
Նա չի բուժվի օտարների ձեռքերով,
Վերքերիս դեղ, հոգով անմեղ, ախպեր ջան,
Բոյ բուսաթով, վայելչագեղ, ախպեր ջան։