Սրտիդ չարությունը երեսիդ վերա
Հոգեբանը միշտ կարգում է, ով նախանձ.
Ասածիս ապացույց գործե՛րդ ահա,
Կենացդ մեջ միշտ եղել ես մարդախանձ։

Կմախքով լի փայլուն մեկ գերեզման ես,
Անհոգի ման գալող մարդու արձան ես,
Ամեն մի վատություն՝ ցածություն կանես,
Աշխարհումս միայն թե՝ տան քեզի գանձ։

Արտաքին տեսքովդ որպես մի սուրբ մարդ,
Պղտոր ջրում ձուկ կըորսաս, ունիս կարթ,
Կեղծավոր, մանկանենգ, խորամանկ, կախարդ,
Լեզուդ երկսայրի սուր, կրքերդ անսանձ։

Ջիվանուս հայտնի ես դու վաղուցվանից,
Դուրս ես եկել սաթայելյան շրջանից,
Բազում մարդիկ ձանձրացել են քեզանից,
Անտեղի շարունակ միշտ ունիս թախանձ։