Ես հանեցի սուրս պատեանէս, արտասուքով օծեցի
Տրտմած անուշ սիրականիս, ես իմ ողբը կարդացի։
Նա երդուեց իւր սիրովը, չխնայել թշնամոյն
Այս պայմանաւ աշխոյժ քաջին, հուր հրացան յանձնեցին։

Հոգեւորաց երկնից քաջեր ում կ'սպասեն ո՛մեզի
Նա բաժանեց մռընչալով իբրեւ կորիւն առիւծի։
Խլեց բերդերը, այրեց գիւղերը, թուրքն ըրաւ այս փոյթը
Ծակեց շուն մ․․․ին քիթը ճէզ րէայի գարշ հոտը։

Ջարդեց դարձաւ գերիներով իմ պաշտելի անունով,
Սեւ մազերով սըրբեմ փայլի թրիս կաթած արիւնով․
Հանգըստացնեմ կուրծքիս վրայ չի խանգարի իւր քունը
Մեզի մահաբոյր կեցցէ իրեն․ ազատուած է Զէյթունը։

Սստուած սիրէք հայ աղջիկներ, եկէք խորհինք միասին
Այսուհետեւ ալ չսիրենք, կռուից փախչող վախկոտին։
Խիստ զարհուրելի կերպով թուեց, ոսկւոյ սիրող մեռնողին
Համբոյրի տեղ թոյն կամենանք վատից վրէժ չառնողին։

Տիրանի պէս քաջեր սիրենք արժանի է մեր սիրոյն
Որով գիտենք սիրով պահել, արժանիքը քաջերուն։
Ա՛խ, քեզի մեռնիմ Տիրան, Տիրան ոսկւոյ սիրող ամեայ,
Հազար էրնէկ ամէն հայուն մօտն ունենայ քեզ նման։