Ե՛կ, ինձնից մի փախչիր սարերի եղնիկ,
Սիրուցդ ընկել եմ լեռներ ու լեռնիկ,
Կարոտի սուր նետը հանիր իմ սրտից
Դե՛ արի, նազով արի, քայլերով հեզիկ:

Սիրուց ծարավ էս ճամփեքը ո՞նց անցնեմ,
Սերս ի՞նչ է, քեզ ձեր տնից փախցնեմ,
Քիչ է մնում ճամփիդ այրվեմ պրծնեմ,
Նազ մի անի, արի կարոտս առնեմ:

Արցունքը աչքերիս, մի՞թե չես տեսնում,
Կանչում եմ, անուշ յա՛ր, մի՞թե չես լսում,
Առանց քեզ իմ հոգու հավքը չի երգում,
Դե՛ արի, նազով արի, սիրտս է կանչում:

Յար քո սիրուց գարնան նման բացվել եմ,
Բլբուլի պես քո փշերից հյուծվել եմ
Սիրունիկ յար, լացել կուզեմ` լցվել եմ,
Նազ մի անի, արի կարոտս առնեմ:

Օրերս անցնում են, գալու ես` արի,
Մշուշ է պատում, յա՛ր, հոգուս աշխարհին,
Ա՜խ գուցե հեռանամ` քո սիրտը վառվի,
Դե՛ արի, նազով արի, քո գալը բարի:

Ա՜խ մինչև ե՞րբ քո նազերը ես տանեմ,
Յար, ստվերի պես ձեր թաղերում թափառեմ,
Աշոտն ասաց` սիրո ծովում կխեղդվեմ
Նազ մի անի, արի կարոտս առնեմ: