Չարախնդաց, չար մարդիկը թող վերջանան, ցավ չէ ինձ,
Թող կորչին բոլորովին, անհետանան, ցավ չէ ինձ.
Աշխարհավեր, անիրավ, անխիղճները կերուկ ցավ են,
Սուրբ օրենքի զորությամբ մեռնին, չքանան, ցավ չէ ինձ։
Բռնակալ, արյուն քամող, տզրուկի պես հարուստները
Վաղահաս կործանումով աղքատ կըմնան, ցավ չէ ինձ,
Չըխրատվող, ծնողաց զայրացնող զավակները,
Տաժանակիր բանտերում աքսոր կգնան, ցավ չէ ինձ։
Ժողովուրդը բարության ճանապարհից շեղողները
Տարվա մեջ տասը հատը եթե մահանա, ցավ չէ ինձ,
Բարոյապես ընկնելու վրա են, ափսոս, հայերը,
Ինքն իրանց կորստյան ճամփան կբանան, ցավ չէ ինձ։
1887
Աղբյուրներ: http://www.armenianhouse.org/jivani/qnar/; Ջիվանու քնարը (Հայպետհրատ 1959)