փակել փակել

Պելարին (Քավորակին)

Խոսք: Աշոտ / Գուսան (Աշոտ Հայրապետի Դադալյան)
Երաժշտություն: Աշոտ / Գուսան (Աշոտ Հայրապետի Դադալյան)
Ա՜յ պելակին, էսօր յարս պըռնգնած էր, հինչան ա՞,
Խուսուցրի, մհալ չրավ, մռըզած էր, հինչան ա՞,
Տեսնաս հուվա՞ ցորտ խոսք ասալ, ունքումեչը պաց չըրավ,
Մըն սև խավար քիշերվա նման լափ մթնած էր, հինչանա՞:
	Յադի նման սուսիկ-փուսիկ, եկու քինաց կշտովս,
	Սերտս ծակեց, պռոշս ճաքեց, խշփշորեց ջիգյարս:

Ա՜յ պելակին, մըն ճար ըրա, ջանս էրեց, փոթոթեց,
Էս հի՞նչ դարդ ա, հուշս քինաց, կլխիս միչան խթխոթեց,
Քինամ Լաչին քերծան ինգեմ, էս դիրդերաս պրծնեմ,
Մատաղ տառնամ էն քրծերին, սերը սերտս պտռոտեց:
	Յադի նման սուսիկ-փուսիկ, եկու քինաց կշտովս,
	Սերտս ծակեց, պռոշս ճաքեց, խշփշորեց ջիգյարս:

Ա՜յ պելակին, գուդում ես թա աման մըն տեղ լավ ջան կա՞:
Էնա՛ աչկիս սև-սպիտակը, մտքիս օրիշ պյան չկա,
Էլ քոն չոնեմ, դադար չոնեմ, տըպկ-տապակ եմ միշտ կամ,
Սեր ասես`կա, էլ հինչ դարդ, քու կըլխավդ շոռ կտամ:
	Յադի նման սուսիկ-փուսիկ, եկու քինաց կշտովս,
	Սերտս ծակեց, պռոշս ճաքեց, խշփշորեց ջիգյարս:

Ա՜յ պելակին, մեր ծյուրերի ծնունդն օրհնվի, օրիշ ա,
Մեր Ըշոտի նախշուն խաղը միշտ նորոքվի, օրիշ ա,
Յարաբ էն հո՞ւ սաբաբ տառավ, նրանց տյուռնը պաց ըրի,
Աշկս տեսավ, կրակն ինգա, նրա սերը օրիշ ա:
	Յադի նման սուսիկ-փուսիկ, եկու քինաց կշտովս,
	Սերտս ծակեց, պռոշս ճաքեց, խշփշորեց ջիգյարս: