Ջավախքը բարձր տեղ է,
Ջուր ունի կյանքի դեղ է,
Կաթն անարատ, յուղն առատ,
Աշխատավորն է հարազատ։
Յոթը տասնյակ գյուղ ունի,
Այգիներ շատ սուղ ունի,
Բնակիչը կարկուտից,
Երաշտից երկյուղ ունի։
Կովեր, խաշներ անհամար,
Բռնել են ողջ սար ու դար,
Ջավախքում շատ - շատերն
Ապրել են ուղիղ մեկ դար։
Խեղճ Թիֆիլին անբաժին,
Հույսը դրել է սազին,
Հոգի ու կյանք է տալիս
Իր Ջավախքի մի մազին։