Գիշեր ու զոր դու հնչում ես,
Իմ անուշ տավիղ,
Ասես աղբյուր կարկաչում ես,
Իմ անուշ տավիղ,
Մերթ լալիս ես, մերթ ծիծաղում
Դու անխոս,անբառ,
Սրտիս ձայնով ղողանջում ես,
Իմ անուշ տավիղ:
  
Նա սիրո երգը լսեց…
Ու անսեր մնաց,
Սիրտ ուներ, բայց չհուզվեց,
Եվ անցավ գնաց…
Հնչիր, տավիղ, թող այս գիշեր
Երգդ վարարի
Սրտիս տենչանքն ու կարոտը
Պատմիր աշխարհին:
  
Իմ սրտի բաժին աշխարհը
Այս լայն աշխարհում
Ո՞ւր է, չի գալիս կանչիր դու
Իմ անուշ տավիղ,
Իմ անուշ տավիղ
  
Ով որ լսում է նվագդ,
Սեր է երազում,
Նորից գալիս է մեր բակը,
Սիրտը ինձ պարզում,
Բայց ուրիշ է իմ փափագը,
Տենչն իմ սիրասուն,
Են տղին եմ ես անրջում
Իմ անուշ տավիղ: